Rijkswaterstaat heeft in samenwerking met ATKB een jarenlang (juridisch) traject afgesloten met goed nieuws. De trekvissen in de Maas, zoals volwassen palingen en jonge zalmen, worden na de recente uitspraak van de Raad van State beter beschermd. Op weg naar zee sterven vooral jonge zalmen en volwassen palingen als ze door de turbines van de waterkrachtcentrales zwemmen.

In Nederland staan twee grote waterkrachtcentrales aan de Maas en één in de Nederrijn/Lek. Met snelstromend, vallend water zetten deze waterkrachtcentrales turbines in gang. Die bestaan uit een flinke koker van vier meter doorsnede met daarin een as met schoepen. De rotatiesnelheid van deze schoepen veroorzaakt schade aan vissen die erdoorheen zwemmen. Deze schade is te verminderen door de waterkrachtcentrales in bepaalde periodes stil te leggen, bijvoorbeeld ’s nachts tijdens het migratieseizoen. 

Tim Vriese van ATKB is blij met de uitspraak, hij werd door Rijkswaterstaat opgevoerd als visexpert tijdens de rechtszaken. ,,De onderzoeken die ATKB de afgelopen jaren heeft uitgevoerd om vast te stellen hoe groot de schade is voor bijvoorbeeld zalmsmolts en aal, droegen bij aan de uiteindelijke uitspraak van de rechter. De lange adem die Rijkswaterstaat in dit traject had, heeft geresulteerd in het veiligstellen van zalmsmolts en alen op de Maas”.

 Adviseurs van Rijkswaterstaat Water, Verkeer en Leefomgeving (WVL) en Rijkswaterstaat Zuid Nederland (RWS ZN) maakten zich hard voor de norm van maximaal 10% vissterfte in een riviertraject, die de vissen goed genoeg beschermt. RWS zette in op het beschermen van deze trekvissen. Voor de twee waterkrachtcentrales in de Maas betekent de uitspraak van de Raad van State dat ze 90% van de trekvissoorten in leven moeten houden. Het liefst nog meer, maar bij 10% vissterfte staat de vispopulatie niet onverantwoord onder druk.